samedi 12 juillet 2008
လိုက္ခ်င္တဲ့လူ လက္ညိႈးေထာင္
ဟားဟား ..... လေရာင္ရဲ႕ဖမ္းစားမႈတဲ့....
လေရာင္ကစိတ္ကို ညိဳ႕ယူဖမ္းစားနိဳင္တယ္တဲ့လား ....
အင္းေလ .... လေရာင္ကို ကိုက မခ်စ္တတ္ေသးေတာ့ လဲ ....
လေရာင္ကလဲကိုယ့္ကို ဘယ္ဖမ္းစားနိဳင္ဦးမလဲ ....
လရွိေနတယ္ .... မရွိဘူးဆိုတာကို ....
အခန္းေလးထဲက .... ေလးေထာင့္ကြက္ကေလးထဲမွာပဲ ျမင္ရတာေလ ...
အျပင္က တစ္ကယ့္လမင္းႀကီးကိုမေျပာနဲ႕ .... လေရာင္လင္းေနလား ....
မလင္းဘူးလားဆိုတာကိုေတာင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ သတိမထားလိုက္မိဘူး ....
အင္းေလ .... သဘာ၀အရသာေတြဆံုးရံႈးေနတဲ့ သနားစရာေလးပါလား ......
ခ်စ္သူခ်င္းလမင္းမွာဆံုမယ္ဟုတ္လား .... ေကာင္းတယ္ ....
( အဲဒါဆိုရင္ကြန္နက္ရွင္ေကာင္းစရာလဲမလိုေတာ့ဘူး )
ကိုယ္တို႕အညာက မိုးတိမ္ထူထပ္တဲ့ေနရာမွမဟုတ္တာ ....
အင္း .... ႏႈတ္ခမ္းနာတာကိုေျပာေနရေအာင္ .... မုန္႕ဆီေၾကာ္ ကဘယ္မွာလဲ ...
ဟုတ္တယ္ .... အမွန္အကန္ မုန္႕ဆီေၾကာ္တစ္ခုေလာက္ေတာ့ စားခ်င္ေသးတယ္ ....
သနားစရာေနာ္ .... ဘယ္ဘ၀ ကတည္းက ....
အင္းအဲဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္ေတာ့ .... ငယ္ငယ္က ကဗ်ာထဲကလို ...
““ လူျမင္မွာတူရွင္တြဲကာမွ .... ဆူေ၀ေအာင္ျခဴေတြဆြဲလို႕ရယ္....
(အင္း .... ေန႕ခင္းမွာဆိုရင္ ေနေတြပူမယ္ ၊ လေရာင္လင္းတဲ့ ကြင္းျပင္ထဲမွာ )
လွည္းယာဥ္နဲ႕ေမာင္း ....”” ၿပီး အရသာခံၾကည့္မယ္ ..... ရူးလိုက္တာေနာ္ ....
အခုကတည္းကလိုက္ခ်င္တဲ့လူလက္ညိႈးေထာင္ထား .... ဟားဟားဟား ......
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire