ရွင္မဟာရ႒သာရ ၏ “ လွလြန္းေဆြ ”

လွလြန္းေဆြ ( ဧကပိုဒ္ ရတု )

ျမတ္မ်ိဳးျမင့္မွန္ ၊ ၾကင္ေပတန္၍ ၊ ရြယ္ရန္ရည္ရင့္ ဆင္တိုင္းတင့္သား ၊ နတ္ႏွင့္ႏႈန္းႏႈန္း ၊ ၀င္းၿငိမ့္ရႊန္း၍ လွလြန္းလြန္းလွည့္ ၊ ငါးၾကန္ျပည့္ကို ၊ ေဖ်ာ္ျဖည့္ေျဖေဖ်ာက္ ႀကိမ္ႀကိမ္ေလွ်ာက္လည္း ၊ ျပစ္ေပ်ာက္ပ်ိဳ႕ပ်ိဳ႕
ျဖဴ ၿမိတ္စို႕ႏွင့္ ၊ သူသို႕ေသြသည္ ၊ ဟုတ္မည္မွန္းဘြယ္ ၀မ္း၀ယ္၀ိုး၀ါ: ၊ စိတ္လြင့္ပါး၍ ၊ ႀကိဳးၾကားႀကံကာ ၊ ဂိမွာသန္ေဆာင္ ၊ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းခခ ၊ ကာလရွည္ဖင့္ ၊ မ်ိဳးျမတ္ျမင့္သည္ ၊ လြမ္းလင့္လြန္လွည့္ေလလိမ့္ေလာ ..... ။

ခတ္ဆစ္အျဖာျဖာ

( ၁ ) ၾကင္ေပတန္ = ခ်စ္ခင္ၾကင္နာယုယရန္ ထိုက္တန္လွေပသည္ ။ ( ၂ ) ႏႈန္းႏႈန္း = ႏိႈင္းႏိႈင္း = ႏိႈင္းယွဥ္သည္ ။ ( ၃ ) ငါးၾကန္ျပည့္ = ၾကန္အဂၤါလကၡဏာငါးပါးျပည့္စံုသူ ။ ေကာင္းျခင္းငါးျဖာျပည့္၀သူ ။ ( ၄ ) ျပစ္ေပ်ာက္ပ်ိဳ႕ပ်ိဳ႕ = အျပစ္မ်ားသည္ ကင္းရွင္းလြန္႕ေပ်ာက္လွ်က္ ႏွစ္သက္ခင္မင္စရာ ခ်စ္ခင္စရာတို႕ျဖင့္ ျပည့္စံုေသာသူ ။ ( ၅ ) ျဖဴၿမိတ္စို႕ = ေပါရာဏစကား = ျဖဴၿမိတ္ ၊ ၿမိတ္ျဖဴ ၊ ၿမိတ္စို႕ ဟူေသာဆံထံုး ။ ( ၆ ) ၀ိုး၀ါး (ေပါ ) = ၀ိုးတိုး၀ါးတား ၊ မထင္မရွား ၊ မျပတ္မသား ၊ ဒြိဟသံသယစိတ္ ။ ( ၇ ) ႀကိဳးၾကား = အႀကိဳအၾကား ၊ ရံဖန္ရံခါ ၊ အခ်ိန္ရသည့္အခါတိုင္း ။ ( ၈ ) ဂိမွာ = ပါဠိစကား = ဂိမွာန = ေႏြဥတု ။ ( ၉ ) သန္ = ၀ႆာန = ၀ႆန္ = မိုးဥတု ။
ရွင္းလင္းခ်က္

အမ်ိဳးအႏြယ္အားျဖင့္ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ိဳးအႏြယ္မွဆင္းသက္ေပါက္ဖြားလာေသာ “လွလြန္းေဆြ ” ကိုခ်စ္ခင္ၾကင္နာယုယရန္ သင့္ထိုက္လွပါေသာေၾကာင့္ ကာလရွည္ၾကာစြာကပင္ ရည္ရြယ္၍ ခ်စ္ခင္ခဲ့ရပါသည္ ။ ျပင္ဆင္ေလတိုင္း လွပေသာသူျဖစ္ပါသည္ ။ ၾကင္နာသနားထိုက္ေသာသူ ေလးပင္ျဖစ္ေတာ့သည္ ။ ညက္ေညာ၍ ၀င္း၀င္းပပ ေတာက္ပေနေသာ အသားအရည္ရွိသျဖင့္လည္း ၄င္းကို နတ္သၼီး အလွႏွင့္ပင္ ခိုင္းႏိႈင္းပါကလည္း ႏိႈင္းယွဥ္ထိုက္ေသာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္ ။ ၾကန္အဂၤါလကၡဏာငါးပါး ေကာင္းျခင္းငါးျဖာတို႕ျဖင့္ ျပည့္ၿဖိဳးေနေသာ အလြန္႕အလြန္ လွပေနေသာ သူေလးကိုအမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံု ေမတၱာမွ်ပါရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါသည္ ။ သို႕ပါေသာ္လည္း “လွလြန္းေဆြ ”သည္ စာဆိုအား မယံုသကၤာျဖစ္ေနပါသည္ ။ မယံုသကၤာ ျဖစ္ေနပံုမွာ အျပစ္မ်ားလံုး၀ကင္းစင္၍ ႏွစ္သက္စဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ၿမိတ္စို႕ဆံုထံုးပိုင္ရွင္ အျခားမိန္းကေလးတစ္ဦးႏွင့္ ေမတၱာသက္၀င္ေနသည္ ။ “ လွလြန္းေဆြ ” အေပၚ၌ေမတၱာ ေသြဖည္ေနသည္ဟု အထင္အရွား ဟုတ္မွန္ေပမည္ ..... ဟု ယူဆၿပီး၄င္း၏စိတ္ထဲတြင္ သကၤာမကင္းျဖစ္ေနၿပီး အထင္အရွား ႀကံစည္စဥ္းစား စိတ္လြန္႕ပါးေနပါေတာ့သည္ ။ ထို႕ေၾကာင့္စာဆိုသည္ “ လွလြန္းေဆြ ” အား ေႏြမိုးေဆာင္း ဥတုသံုးပါးလံုး အခ်ိန္ရသမွ် ေမတၱာမွ်ရန္ ႀကံစည္ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္မွာ ကာလပင္အလြန္ရွည္ၾကာ ေႏွးဖင့္ေနပါသည္ ။ ထိုသို႕ကာလရွည္ၾကာေႏွးဖင့္ေနသျဖင့္လည္း “ လွလြန္းေဆြ ” သည္ စာဆိုအား လြမ္းရွာေနေပလိမ့္မည္ ..... ဟုေတြးထင္မိပါေတာ့သတည္း ။