ကိုယ့္အေၾကာင္းျပန္စဥ္းစားဘို႔ အခ်ိန္ေပးဘို႔ ေမ့မွာစိုး

ေၾသာ္ ! ေျပာင္းလဲ တတ္တဲ့ေလာကႀကီး ..... ကိုေရးခ်င္တာေလးေတြရွိရင္ ... ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေလးေတြ ...... ဘေလာ့ကို ဖြင့္မရေတာ့တဲ့အခ်ိန္က် .... ကိုယ့္အိမ္ကို ျပန္အိပ္ခြင့္မရတဲ့လူတစ္ေယာက္လို ...... ဟိုဟာ လိုေနသလိုလို .... ဒီဟာလိုေနသလိုလိုနဲ႔ ....
အခု ျပန္ေရးခြင့္ရျပန္ေတာ့ ...... ကိုယ့္အိပ္ရာ မွာ ကိုယ္ျပန္အိပ္ခြင့္ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္လို ... ျပန္ေပ်ာ္ရျပန္တယ္ ... အင္း အခ်ိန္ေတြေျပာင္း ..... အေတြးေတြေျပာင္း .... ခံစားခ်က္ေတြေျပာင္းနဲ႔ ..... မတည္ၿမဲတဲ့ေလာကႀကီးထဲမွာ.... တည္ၿမဲခ်င္ေနၾကတဲ့ ဆႏၵေတြ .... ေရစီးထဲမွာ ေမ်ာေနတာေတြ .... ေရစီးေၾကာင္းကို ဟန္႔တာ ခ်င္တဲ့ သူေတြ ........ ၀ိေရာဒိေတြက ေနရာတိုင္းမွာ အတူယွဥ္တြဲ ဒြန္တြဲ လြန္ဆြဲ အားၿပိဳင္ေနၾကတယ္ ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းတုန္းက ဆရာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ စကား က ပိုၿပီးေတာ့ေလးနက္လာျပန္ေရာ ....
အၿမဲတမ္း ကိုယ့္ကို ကိုယ္ တန္ဘိုးျမင့္လာေအာင္ က်ိဳးစား မယ္ ဆိုတဲ့ ဆႏၵ ရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္ ေတာင္ ဘယ္ေလာက္ တန္ဘိုး ျမင့္နိဳင္ေသးလို႔လဲ .... အားနဲခ်က္ေတြ အားသာခ်က္ေတြ လိုအပ္တာေတြကို ျဖည့္ဆည္း ေနရင္းနဲ႔ မျပည့္စံုေနေသးတဲ့ ဘ၀ေတြ .... အင္း .... သူမ်ားအေၾကာင္းကိုစဥ္းစားတာထက္ ကိုယ့္ ဘ၀အေၾကာင္း ကို ျပန္စဥ္းစားဘို႔ အခ်ိန္ေပးဘို႔ရာ ေမ့ေနၿပီလား ..... လိုခ်င္တဲ့ ဘ၀တစ္ခုကို အခ်ိန္နဲ႔ပဲ တိုက္ရိုက္ အခ်ိဳး ခ်ခံရေတာ့မွာလား .... ဘယ္ေနရာကေန ေဖာက္ထြက္ၿပီး ... ....

ဂ်ပန္ေန႕ ခင္းစာထမင္းဗူး မ်ား ၂

ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းေလးပို႕ေပးတာပါ ....

ပီကင္း အိုလန္ပစ္မွာ စားစရာမ်ား

သူငယ္ခ်င္းေလး ပို႕ေပးတဲ့ေမးပါ ....

တရားလို မွ တရား ခံ ျဖစ္သြားျခင္း

ဗံုးတစ္လံုးက ကၽြန္ေတာ့ကို ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္ ။
ျမည္ဟီးသံ တစ္ခုနဲ႕အတူ ကၽြန္ေတာ္တစ္စစီ ျဖစ္သြားတယ္ ။
ကြဲအက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ႏွလံုးသားတစ္စံုက ....
ဖုတ္လိႈက္ ဖုတ္လိႈက္ နဲ႕ေပါ့ ......

ဗံုးတစ္လံုးရဲ႕ နာမည္ ကို ေသခ်ာ ျပန္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့မွ
“ ခ်စ္သူလို႕ ” တံဆိပ္တပ္ထားတယ္ .....

ကြဲသြားတာက ဗံုးမဟုတ္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ေနၿပီး ...
နင္းေလွ်ာက္သြားတာက ဗံုးတစ္လံုးျဖစ္ေနတာေလ .....
ဗံုးေလးကေတာ့ စနက္တံေတာင္ အရာမယြင္းဘူး ...
ေသခ်ာတာကေတာ့ ဟင္းလင္းျပင္ထဲမွာ ... ဘာမွရွိမေနျခင္းပါပဲ

ေမာင္စိန္၀င္ ( ပုတီးကုန္း )

“ လူလင္းနိဳ႕ ”

ကၽြန္ေတာ္ၾကားဘူးတယ္ ဟိုးတုန္းက ေရွးျမန္မာေယာကၤ်ားေတြက
ေပါင္မွာထိုးကြန္း မင္ေၾကာင္ ထိုးတဲ့အေလ့ရွိတယ္ ..... အဲဒီေခတ္ကေတာ့
ထိုးကြန္းမပါတဲ့ေယာကၤ်ားေလးဆိုရင္ သတၱိမရွိတဲ့လူလို႕သက္မွတ္တာကိုး
အဲဒီေတာ့ ေယာကၤ်ားတိုင္းနီးပါးက ထိုးကြန္းမွင္ေၾကာင္ ပါတယ္ .....
အလုပ္လုပ္ၿပီဆိုရင္လဲ ခါးေတာင္းကိုေျမွာင္ေနေအာင္က်ိဳက္လုပ္ၾကတာကိုး

အဲဒီတုန္းက လူတစ္ေယာက္က ထိုးကြန္းထိုးေနရင္းနဲ႕ နာလာေတာ့
ေပါင္တစ္ဖတ္ကို ထိုးကြန္းထိုးၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ဖတ္ကို ဆက္မထိုးေတာ့ဘူး
အဲဒီလိုနဲ႕သူႀကီးလာေတာ့ လကၻက္ရည္ၾကမ္းထိုင္ေသာက္တယ္ဆိုရင္
အသက္ႀကီးတဲ့လူေတြနဲ႕ထိုင္ေသာက္ရင္ ထိုးကြင္းမွင္ေၾကာင္ပါတဲ့ ေပါင္ကိုလွန္ၿပီး
ထိုင္ေသာက္တယ္ ( တို႕ေခတ္က ေယာကၤ်ားေတြကမွ သတၱိရွိတယ္ ေပါ့ေလ )
လူငယ္ေတြနဲ႕ထိုင္ေသာက္တယ္ဆိုရင္ ထိုးကြင္းမပါတဲ့ဘက္ကို လွန္ၿပီး ထိုင္တယ္
( ေရွးေခတ္လူေတြအယူသီးတယ္ အလကားေနရင္း ကိုယ့္အသားကိုယ္အနာခံတယ္ )
ဆိုတဲ့ပံုစံမ်ိဳးေလ အဲလိ္ုလူမ်ိဳးေတြကို ပါတ္၀န္းက်င္နဲ႕သင့္ျမတ္ေအာင္ေနတယ္လို႕ပဲ
ခ်ီးက်ဴးရမလား ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ပိုင္ပံုစံေပ်ာက္ေနတယ္ပဲေျပာရလား .......

ေဘာ္လံုး ကိုအားေပးၾကတဲ့လူေတြမွာလဲ ေတြ႕ေနရတာပဲ .... ခ်ဲဆီးကလပ္ ကို
ရုရွားက သူေဌး တစ္ေယာက္၀ယ္လိုက္ေတာ့ အင္အားေတာင့္တင္းလာတဲ့
“ ခ်ဲဆီး ေဘာ္လံုးကလပ္ ” ကို ႀကိဳက္သြားၾကတယ္ ... အဲဒီအသင္းမွာ ကစားသမား
ဒဏ္ရာမ်ားလာၿပီးေအာင္ျမင္မႈနည္း ေတာ့ပိုင္ရွင္နဲ႕ နည္းျပ ျပႆနာျဖစ္တယ္
ေစာေစာက အားေပးတယ္ဆိုတဲ့ပရိတ္သက္ကလဲ နည္းျပကို အားေပးတာပါ
ကလပ္ကို မႀကိဳက္ပါဘူးျဖစ္သြားျပန္ေရာ ( ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက လူတစ္ခ်ိဳ႕က
ေအာင္ျမင္တဲ့ဘက္ကေနရပ္တည္ခ်င္တယ္ က်ရံႈးတာကို မခံစားနိဳင္ၾကဘူး ကိုယ္
တိုင္က ဘာကို ႀကိဳက္တယ္ဆိုတာမဟုတ္ဘူး နိဳင္တဲ့ဘက္ကေနပဲ ရပ္တည္ခ်င္တာ )

ရြာတစ္ရြာမွာ လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ထန္းရည္ ထြက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
ထန္းတက္ေနတဲ့ ထန္းသမားကို “ ငါ့ေကာင္းႀကီး ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ ” ေျပာတယ္
ထန္းရည္မ ထြက္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္ ထန္းသမားထန္းပင္ေပၚက ျပဳတ္က်ေတာ့
တစ္ျခားလူတစ္ေယာက္ကိုသြားေျပာတယ္ “ မင္းေကာင္ေတာ့ ထန္းပင္ေပၚကျပဳတ္က်
သြားတယ္ ” တဲ့ ကိုယ္ က ေပးဆပ္ရေတာ့မဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ကိုယ့္လူမဟုတ္ေတာ့ဘူး ...

ငယ္ငယ္ကဖတ္ဘူးခဲ့တဲ့ပံုျပင္ေလးကိုသေဘာက်တယ္ .... ငွက္ေတြနဲ႕ ကုန္းေန သတၱ၀ါေတြ
တိုက္ခိုက္ၾကတယ္ ငွက္ေတြနိဳင္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ လင္းနိဳ႕ က ပ်ံလာတယ္ ေအာင္ပြဲခံ
တယ္ေပါ့ေလ သူ႕မွာလဲ အေတာင္ပါတာကိုး .... ေနာက္တစ္ႀကိမ္တိုက္ပြဲျဖစ္တယ္ ငွက္ေတြ
ရံႈးသြားတယ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လင္းနိဳ႕က ပါးစပ္က သြားကိုၿဖဲျပတယ္ ငွက္ေတြမွာ သူ႕လိုသြား
မပါဘူး သူငွက္မဟုတ္ဘူးေပါ့ လိုက္ၿပီး ကုန္းေနသတၱ၀ါေတြနဲ႕အတူ ေအာင္ပြဲခံတယ္ .....
ႏွစ္ႀကိမ္လံုးမွာ ေအာင္ပြဲခံတာကို ျမင္လို႕ ေျပာတဲ့လူက ေျပာလာေတာ့ ဘယ္အစုအဖြဲ႕ကမွ
သူ႕ကိုလက္မခံပဲ၀ိုင္းပါယ္လိုက္တယ္ အဲဒါေၾကာင့္ လင္းနိဳ႕ေတြက ညဘက္က်မွ အျပင္ကို
ထြက္ရဲတဲ့ အေနအထားကို ေရာက္သြားတယ္တဲ့ ..... ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ပါတ္၀န္း
က်င္မွာ “ လူလင္းနိဳ႕ ” ေတြ ရွိေနတယ္ဆိုတာပါပဲ ..... ။